تفاوت انبار B2C و B2B 

در ابتدا به تعاریف B2C و B2B می پردازیم و سپس در مورد نحوه مدیریت انبار B2C و B2B و تفاوت آنها توضیح خواهیم داد.

اصطلاح B2C یا Business-to-consumer به فرآیند فروش محصولات و خدمات به طور مستقیم بین یک تجارت و مصرف کنندگانی که کاربران نهایی محصولات یا خدمات آن هستند، اشاره دارد. اکثر شرکت هایی که محصولات خود را مستقیماً به مصرف کنندگان نهایی می فروشند را می توان شرکت های B2C نامید. امروزه B2C معمولاً به خرده فروشان آنلاینی اطلاق می شود که محصولات و خدمات را از طریق اینترنت بدون هیچ واسطه ای به مصرف کنندگان می فروشند.

B2B یا Business-to-Business شکلی از تجارت یا معامله بین مشاغل است، مانند ارتباط بین تولید کننده و عمده فروش یا عمده فروش و خرده فروش. B2B به تجارتی اطلاق می شود که بین شرکت ها انجام می شود، نه بین یک شرکت و مصرف کننده نهایی.

امروزه مدیریت انبار به این محدود نمی شود که شما یک سری کالا را در یک فضا صرفا ذخیره کنید. نحوه مدیریت انبار بسته به اینکه چه کالایی را نگهداری می کنید و از چه مدل تجاری پشتیبانی می کنید، متفاوت خواهد بود. از آنجایی که مصرف کنندگان بیشتر به کانال های تجارت الکترونیک متکی هستند، انبارها باید یاد بگیرند که چگونه انبارهای B2C را مدیریت کنند. انبارداری دیگر حوزه انحصاری فعالیت B2B نیست. در گذشته، انبارها عمدتاً به عنوان واسطه بین خرده فروش و عمده فروش خدمات ارائه می دادند و خرده فروش مستقیماً با مشتری در تعامل بود. امروزه، بسیاری از انبارها علاوه بر فعالیت در حوزه B2B در حوزه B2C نیز فعالیت می کنند یعنی مشتریان به صورت آنلاین سفارش می دهند و انبار مستقیماً سفارش را برای مشتری ارسال می کند. 

به طور کلی، مدیریت انبار فعالیت های زیر را پوشش می دهد، بنابراین در نظر گرفتن عملیات انبار B2B در مقابل B2C از همه این زوایا بسیار مهم است:

• دریافت کالا
• مدیریت موجودی
• چیدن، بسته بندی و حمل و نقل

مدیریت روابط در مشاغل B2B بسیار مهم است. نکات مهمی که در انبارهای B2B باید رعایت شود شامل موارد زیر می باشد:

• ارتباط موثر با تامین کننده ها: زمانی که تامین کننده در ارسال سفارشات تاخیر دارد یا به هر دلیلی تعهدات خود را به طور کامل انجام نمی دهد باید این موضوع را به او اطلاع دهید و مشکل را برطرف کنید. 
• کوتاه کردن زمان دریافت کالا از تامین کننده ها: در انبارهای B2B معمولا به دلیل پیچیدگی محصولات و دور بودن تامین کنندگان، زمان رسیدن کالا به انبار طولانی تر است.
• مکانیزه کردن فرآیند ثبت اطلاعات: استفاده از سیستم های شناسایی خودکار برای حذف ورود دستی داده ها و ساده سازی انتقال داده بین خود و تأمین کنندگان و مشتریان را در نظر بگیرید. به کمک این سیستم ها، انبارها می توانند مغایرت های بین محموله و سفارش خرید را قبل از رسیدن محموله شناسایی کنند. اگر مشکلی تا روز تحویل شناسایی نشود، زمان تحویل به طور موثر دو برابر می شود و منجر به تاخیر برای مشتری نهایی می شود. علاوه بر این، اگر یک انبار دارای عملکرد بارکد یا RFID باشد، می‌تواند با استفاده از اسکنرهای این تکنولوژی ها زمان تحویل را کاهش دهد تا به سرعت تمام اقلام درخواست شده در سفارش خرید خود را محاسبه کند.
• فرآیند دریافت انبارهای B2C به دلیل محموله های کم حجم و فرکانس بالا پیچیده می شود. این به این معنی است که یک سیستم قابل اعتماد یکپارچه با سیستم مدیریت سفارش تجارت الکترونیک مشتری شما ضروری است، به خصوص اگر علاقه مند به استفاده از یک استراتژی cross docking هستید.

استراتژی cross docking مدت زمانی را که کالاها در انبار صرف می کنند را محدود می کند و هزینه های حمل موجودی را نیز متعاقبا کاهش می دهد. برای اجرای موفقیت آمیز عملیات اتصال متقاطع در یک محیط B2C، به داده های موجودی دقیق و در زمان واقعی در مورد سفارشات و تقاضای مشتری نیاز دارید. در غیر این صورت، انبار شما چاره ای جز صرف زمان و هزینه های مازاد برای نگهداری کالاهای دریافتی ندارد.

علاوه بر این، یک انبار B2C با چالش های منحصر به فردی روبرو است:

• مشتریان تحمل کمتری برای تاخیر سفارشات خود دارند در حالی که مشتریان B2B غیرقابل پیش بینی بودن گاه به گاه زنجیره های تامین جهانی را درک می کنند.
• مدیریت ارتباط با حجم انبوهی از مشتریانی
• در عملیات کراس داکینگ باید به این واقعیت توجه داشته باشد که محموله های خروجی به جای چند خرده فروش به چندین آدرس مسکونی می روند.
• ادغام سیستم سفارش و فروش با سیستم مدیریت انبار برای فرآیند دریافت در انبار B2C ضروری است.
• انتخاب، بسته‌بندی و حمل و نقل
• فرآیند انتخاب خاصی که توسط یک انبار B2B استفاده می شود به اندازه انبار و ماهیت سفارشات آنها بستگی دارد.
• انتخاب گسسته: محصولات در یک زمان انتخاب می شوند. این روش معمولاً برای انبارهای کوچکتر یا انبارهایی با تعداد محدود SKU استفاده می شود.
• انتخاب دسته ای: اقلام برای چندین مورد به طور همزمان انتخاب می شوند.
• Zone Picking : مدیر انبار را به مناطق تقسیم می کند و کارگران را به هر منطقه اختصاص می دهد. کارگران فقط اقلام را از منطقه خود انتخاب می کنند. اگر یک سفارش به کالاهایی از چندین منطقه نیاز دارد، "بسته" در مناطق مختلف حرکت می کند.
• انتخاب موج: هر دو انتخاب دسته ای و انتخاب منطقه با هم ترکیب می شوند.

بسته بندی در محیط‌های B2B نسبتاً ساده است زیرا دقت مهم تر از زیبایی شناسی است. علاوه بر این، حمل و نقل ساده شده است، زیرا انبارها حجم زیادی از کالاها را به چند انبار توزیع می کنند تا حجم بالایی از سفارشات فردی را برای مصرف کننده نهایی.

این در حالی است که یک انبار B2C می تواند سفارشات را از هر کجا دریافت کند. برای مثال مشتری می تواند از وب سایت یا اپلیکیشن یک برند خرید کند. در نتیجه، برای یک انبار B2C ضروری است که سیستمی داشته باشد که بتواند:

• سفارش های دریافتی را پردازش کند.
• سیستم مدیریت موجودی را در زمان واقعی به روز کنید تا از انباشت بیش از حد یا کسری موجودی جلوگیری کنید.
• علاوه بر این، با توجه به حجم بالای سفارشات مجزا، فرآیند چیدن دست و پا گیر است. در این مورد، انتخاب دسته ای یا تلفیقی بهترین رویکرد برای مشاغل B2C است. استفاده از اسکنر های بیسیم می‌تواند قابلیت های انتخاب انبار B2C را بیشتر افزایش دهد. با ادغام این ابزارها در مدیریت انبارهای B2C می توان خطاهای انتخاب را کاهش داد. 

اگر می‌خواهید B2B را به تجارت B2C خود معرفی کنید، یا برعکس، بهترین روش‌های زیر را در نظر بگیرید:

چیدمان انبار خود را به صورت استراتژیک برنامه ریزی کنید: به طور کلی، برای سفارشات انبوه B2B شما به لیفتراک نیاز دارند در حالی که کالاهای B2C شما در سطل ها و قفسه ها هستند. برای ایمن نگه داشتن کارگران و جلوگیری از تنگناها یا ترافیک، چیدمان انبار خود را با در نظر گرفتن این الزامات برنامه ریزی کنید. ممکن است بخواهید بخش های مجزایی از انبار خود را برای عملیات B2B و B2C اختصاص دهید.

انتظارات مختلف مصرف کننده را درک کنید: در حالی که مشتریان B2B شما تاخیرها را درک می کنند، مشتریان B2C درک خوبی از این موضوع ندارد. هنگام ارزیابی توانایی خود در ارائه خدمات به مصرف کنندگان B2B و B2C، این را در نظر داشته باشید.

هزینه های حمل و نقل متفاوت خود را در نظر بگیرید: در حالی که سفارشات B2B معمولاً روی پالت ها با استفاده از وسایل نقلیه حمل و نقل اختصاصی انبار ارسال می شوند، تجارت B2C به ندرت این هزینه اضافی را توجیه می کند. کسب و کار انحصاری B2C معمولاً فرستنده های شخص ثالث را انتخاب می کند. ارزیابی کنید که چگونه این گزینه های مختلف را سازماندهی و مدیریت خواهید کرد یا اینکه آیا منطقی است که محموله های B2C خود را در حمل و نقل خودرو اختصاص دهید.